Assamese Romantic Poem

ইছ! ইমানবোৰ শাক।
23 Jul

ইছ! ইমানবোৰ শাক।

কবিতা, কৃষ্টি সংস্কৃতি, , , , , , , , ,
মধুসোলেং, মৰলীয়াচিনি জানো পোৱা?মচন্দৰী, ভেদাইলতাখাই জানো চোৱা? মাটি কাঁন্দুৰী, হেলচিৰজানা জানো নাম?লাই জাবৰী, মানিমুনিৰকি বা সকাম? পদিনা, ধনিয়াচাটনিতহে ৰজে;কঁচুশাক, ঢেঁকীয়াচেচুকত গজে। পাঞ্জাৱত প্রিয় বৰসৰিয়হ শাক;চুকা বনাবলৈমাছ লাগে মাক। পূৰঠ পূৰৈ শাকপিচলীয়া কিয় হয়?ব্ৰাহ্মী শাক খাবলৈকৰিছানো কিয় ভয়? কলমৌ, দোৰোণঔষধি গুনেৰে ভৰুণ।পালেং খালেই "পোপাই"একে ঢাপে হয় তৰুণ। মৰিছাৰ ৰঙা শাকতভিটামিন হাই;ভাতৰ থালত দিলেপেলাবাচোন খাই। লাই, লফা, টেঙেচিবিধে বিধে শাক;শুকলতি, জিলমিলবাদ দিবা কাক? ইছ-আছ নকৰাকৈসব শাক খাবা।ভিন শাকৰ ভিন গুণতেতিয়াহে পাবা;বল আৰু বুদ্ধিৰেবহু ওপৰলৈ যাবা। ✍ ম’নালিছা নাথ
Read More
তিলিকতে টিলিকি
23 Jul

তিলিকতে টিলিকি

কবিতা, , , , , , , , , ,
কিতাপ পঢ়িলেওফুটবলত হে মোৰ ৰাপঅসম টিমত চিলেক্ট হৈমাৰিলো সাত জাপ। ভবা কথা নহয় সিদ্ধিবাটত আছে মা,ক'লে - "খেল-চেল বাদ দি,পঢ়িশুনিয়েই খা।"আধামৰা মন লৈকৰোঁ পঢ়াশুনা,মোক লৈ মাৰো সেয়েঅত ভবাগুনা। "মেৰিকমৰ চিনেমাখনভাল বুলি শুনি,মাৰ সতে ওলালোঁমই আৰু ভনী। পৰিশ্ৰমী মেৰীৰইমান সাহসী মন,হাঁহি হাঁহি জিনি যায়জীৱনৰ কঠিন ৰণ। নিমিষ নাকাঢ়ি চালো,উগুল থুগুল হিয়া,মা ও চাগে কুমলিছেমাত চাত নাইকীয়া। পিছদিনা পুৱাবেলামা, বজাৰলৈ গ'ল;আহিয়েই মোক চোনদিলে এটা ফুটবল। দেখি মই হতবাকমাত নাইকীয়া,মিঠা মিঠা আবেগতপুলকিত হিয়া। ✍ ম’নালিছা নাথ
Read More
পিয়াজ
23 Jul

পিয়াজ

কবিতা, , , , , , , , ,
দুহাতত শিল্পীৰ নিপুনতা লৈৰূপ ৰস গন্ধৰ মাদকতা বিলাই যোৱা।উষ্ণ কোমল হৃদয় খনৰ বাবেই চাগে--সহজে বন্ধুত্ব তোমাৰ--বহুতৰে সতে ।কিছুমানে তোমাক উপেক্ষা কৰে ;মই জানো সেয়া আচলতে ভয়!তেওঁলোকৰ অবচেতন মনত তুমি হেনোজগাই তুলিব খোজা-সুপ্ত অতীত; নিলাভ অংকুৰ |………… এহৃদয় ৰিক্ততাসকলো পাইও চোন বহু কিবা কিবি নাই।তেওঁ ও নিশব্দে উচুপি উঠা মই দেখিছিলোঁ- তোমাৰ বাবে !তোমাৰ বিষাদৰ আঁহ পাঁহ বোৰখুলি খুলি চাইমই নিশ্চিত হ'লো ------তুমিও ও নাৰী ! ✍ ম'নালিছা নাথ
Read More
মই খেতিয়ক
11 Jul

মই খেতিয়ক

কবিতা, , , , , , , , , , ,
মোৰ পথাৰৰ কেঁচা মাটিৰ গোন্ধই মোক ৰিঙিয়াই, বাৰিষাৰ প্ৰথমজাক বৰষুণত জীপাল হৈ উঠা পথাৰখনে সন্তুষ্টিৰে মোক সম্ভাষণ জনায়। সপোনৰ খেতিডৰাত প্ৰথম বীজ সিঁচাৰ দিনা মনটো আনন্দেৰে জকমকাই উঠে, ক্ৰমে সপোনবোৰে পোখা মেলে সেউজীয়া হয় আপোন পথাৰ। যোৱাবাৰ বানে জ্বলাই থৈ যোৱা জুইকুৰা পথাৰৰ সোণোৱালী ৰঙে নিৰ্বাপিত কৰিছে । এইবাৰ ভড়ালটো ভালকৈ সাজি লৈছোঁ, এমুঠি সোণগুটি সজতনে সাঁচি ৰাখিম বুলি। বানত ভাগি ছিগি যোৱা ঘৰটোও ভালকৈ সাজি লম, পাৰিলে ডাঙৰ ছোৱালীজনীৰ কপালখনত হেঙুলীয়া সুৰুজ বুলাম। হয়, এইবাৰ পাৰিম মই সকলোখিনি কৰিব মোৰ পথাৰখন এইবাৰ সচাঁই সোণোৱালী হৈ উঠিছে, সপোনবোৰো বাস্তৱ হোৱাৰ উপক্ৰম হৈছে । আৰ্শীবাদ কৰিবি পিতাই আই, তোৰ নিধনী পুতেৰে…
Read More
খিড়িকী
10 Jul

খিড়িকী

কবিতা, , , , , , , , , ,
(-জীৱনৰ বিভিন্ন ক্ষণত বহুতেই এনে একোখন খিড়িকীৰ মুখত সংশয়ৰে থমকি ৰৈ থাকে, মাথো এই ভাবি-পাৰিবনে আঁকোৱালি লবলে উমাল পোহৰক--! অথচ, সিমানখিনি জড়িমা পাৰ হ'লেই ফৰকাল হ'ব পাৰে মনৰ আকাশ!) _________ মন গ'লেই সতকাই খিড়িকীখন খুলি দিব নোৱাৰি। -আজি বছৰ জোৰা বিৰতি ;-বিস্মৃত বিক্ষোভৰ কঢ়াঁল ধৰা মামৰ । খিড়িকীৰ খিলি, বাটাম্ , কল-কব্জাত অনুযোগৰ শেলুৱৈ।শীৰ্ণ ফাট্ বোৰত দৃপ্ত আঁহত পুলি ! অথচ, খিড়িকী খন খুলিব পাৰিলেই-নিৰ্মল হ'ব আবদ্ধ আকাশ। হয়তোবা লগ পাম -অদূৰৈত আমজোপালৈ ফৰ্মুটিয়াই থকা নতুবা চেমিজ পিন্ধি টিঘিলঘিলাই থকা মোৰ শৈশৱ। নীলা খামৰ চিঠি লৈ তোমালৈ বুলি বাট চাই ৰ'ই থকা মোৰ কৈশোৰেও চাগৈ মোক দেখি মুৰ তুলি চাব!…
Read More
টিঙিৰিতুলাৰ সাধু
10 Jul

টিঙিৰিতুলাৰ সাধু

কবিতা, , , , , , , , , ,
সোনেৰে সজোৱা কোঠাটোৰ ভিতৰত আড়ম্বৰেৰে মোৰ জন্ম দিন পতা হ'ল । -----ইছ্ ৰাম নিজৰ বাবে তুমি যে অকণো নাভাবা ! তোমাৰ চোন একো দিবসেই নাই, ----পুৰুষ দিৱস। ----মনৰ খোৰাকী নাই । ----মাজে মাজে মই জানা মিছাকৈয়ে বিদ্ৰোহী হৈ পৰো । (সিদিনা মনে মনে ভাবিছিলো-- আমাৰ সমূহীয়া ঈশ্বৰ জনাকো চোন তুমিয়েই গঢ় দিছা- ----সুন্দৰ সুবিধাজনক সাঁচত ! নে ঈশ্বৰেই কৈছিল তোমাক- তুমিয়েই তোমালোকৰ মাজৰ পৰা তোমালোকৰ বাবে গঢ়ি তোলা মোক- বুলি!) মুহূৰ্ততে মই দুঃখিত, লজ্জিত হওঁ! আজৰীয়া মন আৰু বিবেকৰ অন্তৰংগ আলাপ নতুবা অৰিয়াঅৰি..... মই পিন্ধা চুটি সাঁজজোৰত-- বৰ্বৰতাৰ আঁচু ফুল.....। ---- সহস্ৰ তৰ্জনিৰ তৰ্জমাত মই ।। নিজৰ বিবেকৰ বিচাৰৰ কাঠগড়াটো…
Read More
স্বদেশৰ দুখত ম্ৰিয়মাণ কবিৰ এটা বিপ্লৱী কবিতা
10 Jul

স্বদেশৰ দুখত ম্ৰিয়মাণ কবিৰ এটা বিপ্লৱী কবিতা

কবিতা, , , , , , , , , , , ,
শাওণৰ পথাৰত আলিটো বান্ধো বুলি কোৰখন হাতত ল'লো বোকা এচপৰা থপকৈ আহি মুখত পৰিল চুই চাই দেখো তপত অশ্ৰু যেন নিগৰিত লাভা ৰাস্তাৰ বাটৰুৱা জনে কাকনো কৈছে সি আজিও জেইলত থাকে নিলজ্জতাৰ মুখা পিন্ধি ব্যধিগ্ৰস্থ আকাশলৈ চালো কলীয়া ডাৱৰে ক্ৰমঃ গিলি পেলাব নিৰ্বাসিত সূৰ্য্যক নিৰ্বাসিত সূৰ্য্য ! আইৰ চকুলোৰ চেকা লগা নিমজ গাল তাৰ সত্তাত প্ৰতিবাদ , হিংস্ৰ উৎসৱৰ বাধাৰ প্ৰাচীৰ সেয়ে আপোনজনৰ আঘাত লভিও বহি আছে জেইলৰ কোনোবাটো অন্ধকাৰ কোঠাত এইদৰে যদি এটা কবিতাৰ মৃত্যু হয় তেজৰ শলিতা লগাই শ্ৰদ্ধাঞ্জলী দিবলৈ নাহিবা ৰজনীগন্ধাৰ তৰোৱাল পাতে তোমাৰ স্বদেশ প্ৰেমক প্ৰশ্ন কৰিব বাস্তৱে লাহে লাহে দহি খ‍াব বালিলৈ সজোৱা শৰ পাতৰ…
Read More
শব্দৰ সাধু
09 Jul

শব্দৰ সাধু

কবিতা, , , , , , , , , ,
শব্দই আঘাট হানে শব্দ ই মায়াজাল গাঠে। ভিন্ন ৰূপে দৰদী কণ্ঠ সজায়। সময়ৰ বহু ৰাগত স্তব্ধ শব্দ তথাপি ও উন্মুখ এটি শব্দ ৰ বাবে কিজানি সাজিব পাৰি হৃদয় ৰ বাঘজাল।। সপোনে গৰকা সময় বাংময় হৈ পৰে বৰষুণৰ জিৰজিৰ শব্দ ই বুকু ভেদি অট্টহাস্য কৰে নৈ খনৰ সাধুবোৰ আজি বেৰৰ জলঙাইদি টপ্ টপ্ কৰে কাগজ ৰ নাও বোৰ যে আজি জীৱন্ত হল কঠিয়া বোৰ ও ডৰক লাগি ৰল বাৰিষা ৰ বানে টগ্ বগ্ কৰে। বৰ ভয় বৰ ভয় কবিতা লগা বৰষুণ যে তাণ্ডব হয় তেতিয়া নতুন এটি সাধুৰ পাতনি মেলে জীয়া তেজলগা সাধুৰ।।। ✍ পৰিণীতা বৰঠাকুৰ
Read More
কিছু হুমুনিয়াহৰ আলেখ্য
05 Jul

কিছু হুমুনিয়াহৰ আলেখ্য

কবিতা, , , , , , , , , ,
তোমাৰ পৃথিৱীত নিষ্পেষিত প্ৰেমৰ যে স্থান নাই, মই অজ্ঞ নাছিলোঁ.... তথাপিও মৰমবোৰ মাৰাত্মকভাৱে এপাট শৰ হৈ গুছি গৈছিল তোমালৈ। এৰা, তোমাৰ মৰমবোৰ যে একেবাৰে কঠোৰ হৈ গ'ল গাণ্ডীৱৰ শৰেও হয়তো বিন্ধিব নোৱাৰাকৈ... কি কৰিবা এনে কঠিন হৃদয়ৰ আভৰণ লৈ, পাৰিবা জানো নিৰানন্দ জীৱনৰ সৈতে লুকাভাকু খেলিবলৈ? দীপাৱলীৰ দোমোজাত, তোমাৰ পদুলিৰ চাকিবোৰ চুৰি কৰিবলৈ, এৰি দিছিলোঁ মোৰ আকাংক্ষাবোৰক, কিন্তু বিফলতাৰ বিসৰ্গৰে জৰ্জৰিত... মোৰ আকাংক্ষা বোৰ ঘুৰি আহিল বুমেৰাং হৈ... তোমাৰ প্ৰেমৰ ফুলাম গামোচা নহয়... কিছু হুমুনিয়াহৰ আলেখ্য হৈ। দৰজেক পালে এদিন সূধিলোঁহেতেন! মৌন ওঁঠ হলেও হব পাৰেনে মুখৰ হৃদয়? ✍ কৃষ ভটছ
Read More
পূৰ্ণিমাৰ নিশা খোলা খিৰিকীৰে
04 Jul

পূৰ্ণিমাৰ নিশা খোলা খিৰিকীৰে

কবিতা, , , , , , , , , ,
পূৰ্ণিমাৰ নিশা খিৰিকীখন খুলি দিলো নিমিষতে সোমাই আহি এখিৰিকী মায়াময় জোনাকে চেদেলি ভেদেলি কৰিলেহি আটোমটোকাৰীকৈ সজাই থোৱা মোৰ আপোন দুখৰ শেতেলী, সুযোগৰ অপেক্ষাত বুকুত সোমাই থকা তৃষ্ণাতুৰ শব্দবোৰে থাওকতে ওলাই গৈ খোলা খিৰিকীয়েদি ডিঙি মেলি পান কৰে জোনাক মদিৰা.. ভৰুণ নদী খনলৈ যেতিয়া জোনটো নামি আহে জোনাকৰ ৰাগী লগা শব্দবোৰে সাজে এখন নাওঁ... পাল বিহীন বঠা বিহীন নাওঁখনে, এনাওঁ জোনাক সাৱটি পাৰি দিয়ে আপোন মনে যাযাবৰী যাত্ৰা অসীমৰ... জোনাকৰ ঢৌ খেলাই ৰূপোৱালী মাছবোৰে জাক পাতি চুচুক চামাক কৰি আহি খুটিয়াই চাই জোনাকে জিলিকাই তোলা নাৱঁৰ কুন্দত কটা শৰীৰ। ভৰা নদীত গা ধুই সগৰ্ভা মাছবোৰ মতলীয়া হয় সৃষ্টিৰ চিৰন্তন আহ্বানত ,…
Read More