পুৰুষ মানেই

উজ্জ্বলা বৰদলৈ
গোলাঘাট, অসম, ৭৮৫৬২১

এখন সুন্দৰ গাৱঁলীয়া ঘৰ , আহল – বহল আগচোতাল – পাছচোতাল , আগচোতালৰ কাষে – কাষে যদি বিবিধ থলুৱা ফুলৰ গছ , পাছফালৰ বাৰীত আকৌ বিবিধ ফল – মূলকে ধৰি শাক – পাচলিৰ গছ । গোহালীত গৰু – পুখুৰীত মাছ , হাঁহ – পাৰৰ উপস্থিতিয়ে সজীৱ কৰি ৰখা এটা পৰিবেশ । তাৰোপৰি বছেৰেকৰ বাৰ মাহে লাগি থকা তাতঁশালখনে যেন সোণতেহে সোঁৱগা ৰচিছে। আগচোতালৰ এমুৰে পূবলৈ বুলি মুৰ কৰি থকা সৰু অথচ সুন্দৰকৈ লেপি – মুচি থোৱা গোসাঁইঘৰটো , তাৰ ঠিক সন্মুখতে তুলসীৰ ভেটিটো , য’ত বছৰৰ কেওটা মাহতে সন্ধ্যা চাকি জ্বলোৱা হয় । তাৰোপৰি আগচোতালৰে এমুৰে একাষৰীয়াকৈ থকা পাচঁটা প্ৰকাণ্ড ডাঙৰ ভঁড়ালে ঘৰখনৰ আৰ্থিক অৱস্থাৰ নিদৰ্শন দাঙি ধৰি আছে যুগ যুগ ধৰি । সেইখন ঘৰৰে একমাত্ৰ বোৱাৰী হৈছে ৰশ্মি , দেখাত যেনেকৈ চকুত লগা ব্যৱহাৰ – পাতিতো অতি অমায়িক , কাম – কাজত যেন তাইক কোনেও পিছ পেলাবই নোৱাৰিব , তাঁতৰ শালতো এনে পাৰ্গত যে গাঁৱৰ জীয়ৰী – বোৱাৰীৰ মুখে – মুখে আজি ৰশ্মিৰ নাম।

Download full pdf